Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sehrləmə — «Sehrləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sehrlənmə — «Sehrlənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sehrlənmək — məch. 1. Bax ovsunlanmaq. <Ayna> artıq tamamilə sehrlənmişdi. Ə. M.. 2. məc. Valeh olmaq, məftun olmaq, vəcdə gəlmək. O bu ilk dialoqda Hüseynin füsunkar səsindən sehrlənmişdi. S. Rəh … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təshir — ə. sehrləmə, məftun etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gözəllik — is. Gözəl adam və ya şeyin halı: qəşənglik, gözəşirinlik. Mənim tanrım gözəllikdir, sevgidir. H. C.. <Məmmədbağır> bütün ömrünü qadınların gözəlliklərini ölçməklə keçirmişdi. S. H.. Gülgəz bütün gözəlliyi və cazibədarlığı ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məftuncasına — z. Məftun olmuş kimi; vurğuncasına, heyrancasına, sehrlənmiş kimi. Məftuncasına baxmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sehrli — sif. 1. Ovsunlu, ovsunlanmış, sehrlənmiş (nağıllarda). Sehrli xalat. Sehrli papaq. // məc. Əsrarəngiz, fantastik, sanki xəyal aləmində cərəyan edən. <Sənubər> layihəni unudub dumanlı, sehrli bir aləmlə qovuşdu, xəyallarla əlləşməyə başladı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tilsimlənmiş — f. sif. Tilsimə salınmış, tilsim edilmiş, sehrlənmiş, ovsunlanmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əfsunlamaq — f. Ovsunlamaq, sehrləmək. Öylə bir incə təravət vardı; Ki, bütün gözləri əfsunlardı. H. C.. Züleyxanın iri, qara gözləri kimin üzünə gülsəydi, onu əfsunlamazdı? C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əfsunlanmaq — məch. Ovsunlanmaq, sehrlənmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
